توسعه روش سیستماتیک آنالیز حالات خرابی بالقوه طراحی

آنالیز حالات خرابی بالقوه، یک روش سیستماتیک برای پیش بینی حالاتخرابی و همچنین تحلیل این حالات خرابی می باشد. با استفاده از این روش می توانحالات خرابی در مراحل مختلف نظیر مراحل عملکردی، طراحی، فرآیندی و لجستیکی راشناسایی کرد، آنها را مورد تحلیل و تجزیه قرار داد و در صورت نیاز برای آنها اقداماصلاحی لازم تعریف کرد. در پژوهش حاضر، در هفت سازمان مختلف، روش DFMEA یا آنالیز حالات خرابی بالقوه طراحی اجرا شد. نتایج نشان داد در تمامیهفت سازمان، ریسک هایی برای طراحی وجود دارد که این ریسک ها شامل ریسک های طراحی،ایمنی، فرآیندی، زمان بندی و مالی بوده است. همچنین نتایج نشان داد سازمان 2 باتعداد 29 ریسک بیشترین و سازمان 5 با 6 ریسک کمترین تعداد ریسک را داشته اند،هرچند متوسط نمره اولویت ریسک یا RPN سازمان 5 از سازمان 2بیشتر بوده و خود بیانگر این مهم است که پایین بودن تعداد ریسک ها ااما یک نتیجهمطلوب نیست. همچنین نتایج نشان داد در صورت عدم استفاده از DFMEA در فازطراحی، ممکن است مشکلات اساسی در طراحی ایجاد شده و حتی منجر به شکست طراحی شود.