برون‌سپاری به واگذاری انجام فرایندها یا فعالیتهای داخلی یک کسب و کار به یک تأمین کننده خارجی تحت قرارداد مشخص اطلاق میشود. هنگامی که یک سازمان برخی از فعالیت‌ها یا فرایندهای کسب و کار خود را به عرضه‌کننده‌ای در بیرون از شرکت یا سازمان خود بسپارد این عمل را برون‌سپاری می‌نامند. در بسیاری موارد در برون‌سپاری، حق تصمیم‌گیری و عوامل تولید هم به سازمان دیگر واگذار میشود.
امروزه رایج‌ترین نوع برون‌سپاری نیروهای کاری هستند که برای کارهای تولیدی به کشورهایی مانند هند و چین فرستاده می‌شوند. اما برون‌سپاری تنها به این نوع محدود نمی‌شود. این نوع از برون‌سپاری معمولا برون‌سپاری برون‌مرزی نامیده میشود. به عنوان مثال می‌توان خدمات مشتریان و مراکز پشتیبانی فنی تلفنی و نیز برنامه‌ریزی کامپیوتری را نام برد. خدمات سرایداری و خدمات امنیتی مثال‌هایی از کارهایی هستند که به‌طور کلی از این‌که به کشورهای دیگر واگذار شوند در امانند، چرا که برون‌سپاری بخشی از یک شرکت میتواند باعث رفع این نیازهای شغلی در آن شرکت و در نهایت حذف کلی آنها بشود.
تعاریف بسیاری برای برون سپاری وجود دارد. اما یکی از اساسی ترین آنها، واگذاری خدمات به شخص ثالث است. با توجه به فناوری اطلاعات، برون سپاری میتواند شامل هر چیزی از برون سپاری فناوری اطلاعات، مدیریت فناوری اطلاعات آی بی ام (IBM) یا HP گرفته تا برون سپاری خدمات بسیار کوچک و ساده مانند بهبود مقابله با سوانح یا ذخیره سازی داده‌ها، و همه چیز در این میان را شامل شود.
یکی از بزرگترین تغییرات سال‌های اخیر رشد گروهی از مردم است که از فناوری‌های آنلاین برای استفاده از برون سپاری برای ارائه خدمات خود در سطح بین‌المللی استفاده می‌کنند.
دلایل بسیاری برای برون‌سپاری فرایندهای کسب و کار مطرح شده است که از آن جمله عبارتند از:
صرفه جویی در هزینه: رایج ترین دلیل برای تصمیم به برون سپاری صرفه جویی در هزینه‌ها است. دستیابی به هزینه پایین تر ناشی از صرفه جویی به مقیاس در کسب و کارهای دیگر است. به دلیل آنکه سازمان امکان ایجاد صرفه جویی به مقیاس در همه فرایندهای کسب و کار خود را ندارد اقدام به برون سپاری می‌کند تا از مزیت‌های موجود در کسب و کارهای دیگر استفاده کند. به عنوان مثال برون سپاری فعالیتهای مالی و حسابداری یک سازمان، میتواند 35 تا 50 درصد صرفه جویی در هزینه های مربوطه به همراه داشته باشد.
تمرکز بر شایستگی اصلی سازمان: منابع در دسترس یک سازمان محدود است و سازمان برای آنکه بتواند در فضای رقابت باقی بماند ناچار از تمرکز منابع خود برشایستگی اصلی خود است. فرایندها یا فعالیت‌هایی که اهمیت حیاتی برای شایستگی اصلی سازمان ندارند از جمله فرایندها هستند که مناسب برون سپاری هستند. انجام همه فرایندهای مربوط به کسب و کار یک سازمان در داخل خود سازمان نیاز به منابع، تخصص، و توجهی دارد که اغلب به اندازه کافی در اختیار سازمان نیست و باید از منابع خارجی تهیه شود.
ساختاربندی مجدد هزینه: برون سپاری قادر به تغییر نسبت‌هایی همچون هزینه ثابت به متغیر است. به این ترتیب امکان تبدیل ساختار هزینه سازمان به یک ساختار با هزینه متغیر فراهم میشود و امکان پیش بینی هزینه‌های متغیر هم افزایش می‌یابد.
بازسازی هزینه: نیروی کاری مقایسه‌ای است بین هزینه‌های ثابت با متغیر. برون سپاری نیروی کار از هزینه‌های ثابت به هزینه‌های متغیر انتقال می‌دهد و هزینه‌های متغیر را نیز بیشتر قابل پیش بینی می‌کند.
بهبود کیفیت: رسیدن به یک تغییر شدید در کیفیت از طریق قرارداد ارائه خدمات با شرکت ثالث.
آگاهی: دسترسی به مالکیت معنوی و تجربه و دانش وسیع تر.
قرارداد: ارائه خدمات با عقد یک قرارداد اام آور حقوقی با مجازات‌های مالی و حقوقی. اعمال این مورد با سرویس‌های داخلی نمی‌شود.
عملیاتی تخصص: دسترسی به بهترین نیروی عملیاتی که انجام آن توسط شرکت بیش از حد دشوار و وقت گیر است.
دسترسی به استعداد: دسترسی به یک استخر بزرگ از استعداد و یک منبع پایدار از مهارت‌ها، به ویژه در علوم و مهندسی.
افزایش ظرفیت برای نوآوری: شرکتها به طور فزاینده از ارائه دهندگان دانش خدمات خارجی برای نوآوری محصول خود استفاده می‌کنند.
سایر دلایل عبارتند از: بهبود کیفیت، امکان رسیدگی قانونی به ایرادات موجود در خدمت یا محصول خریداری شده، دسترسی به تخصص‌های موجود در خارج از سازمان و بهبود توانایی برای تغییر مقیاس تولید، کوچک کردن حجم شرکتها، داشتن قدرت مانور بیشتر درایجاد تغییرات سریع در موارد بحران.
در تدوین و توسعه این استاندارد ، سیزده کشور به همراه ورودی‌های خریداران ، ارائه‌دهندگان خدمات ، مشاوران برون سپاری و دانشگاهیان مشارکت نموده‌اند.
در صورت عدم وجود یک فرایند مناسب برای برون سپاری، نه تنها مشکلاتی برای سازمان ایجاد خواهد شد، بلکه ممکن است در اثر مشکلات ایجاد شده، برای رضایت مشتری نیز خطراتی ایجاد شود!!
استاندارد ISO 37500 یک راهنمای جامع برای برون سپاری سازمان‌ها است. آخرین ورژن این استاندارد مربوط به سال 2014 میلادی می باشد. این استاندارد در 4 فاز زیر اجرا می شود:
- فاز 1 : تحلیل استراتژی‌های برون سپاری شده
- فاز 2 : شروع فرایند و انتخاب های لازم
- فاز 3 : انتقال و حمل
- فاز 4 : تحویل ارزش
مروری بر معرفی روش آزمون مایعات نافذ
برون ,سپاری ,یک ,سازمان ,خدمات ,استاندارد ,برون سپاری ,کسب و ,و کار ,برای برون ,صرفه جویی ,قرارداد ارائه خدمات
درباره این سایت